اين اختراع در حقيقت يك طراحي نوين از سيستم تقطير نفت خام است كه هدف اصلي در آن حذف اتلاف انرژي و به حداقل رساندن ابعاد در طراحي و ساخت برج تقطير است. در اين اختراع مبدل حرارتي به عنوان قلب حرارتي سيستم در ميانه ي آن قرار مي گيرد. مبدل بگونه اي عمل مي كند كه مي تواند اجزاي مختلف نفت خام را در بازه هاي مختلف گرمايي (انرژي) جدا كند و به طبقات جداسازي انتقال دهد. اين امر با انجام محاسبات سرعت انتقال حرارت درون مبدل ، بين tube ها و خوراك وارد مرحله ي طراحي و شبيه سازي مي شود. مبدل حرارتي از طبقات با ارتفاع هاي مختلفي تشكيل شده كه ويژگي هاي ساختاري (ابعاد و جايگاه) آن ها متناسب با ويژگي هاي حرارتي اجزاي مختلف سازنده ي نفت خام تعيين مي شود. مكانيسم عمل اين مبدل كه قلب سيستم را تشكيل مي دهد آنست كه در مسير جريان پيوسته ي خوراك ، به ترتيب گرماي جوش كامل ، اجزاي آن را از يكديگر جدا كرده و به صورت بخار مجزا وارد طبقه ي جداسازي (سيني) مخصوص همان جزء مي كند. با توجه به تبخير سطحي اجزا با دماي جوش بالاتر لازم است بخار جداشده ، از سيني حاوي حلال اجزاي ناخالصي عبور كند و در نهايت بخار هر جزء ، خالص وارد كندانسور مربوط به خود شود. دما در اين طبقات بگونه اي تنظيم مي شود كه از دماي جوش جزء بخار در فشار مربوطه بيشتر و از دماي جوش جزء بعدي كه تبخير سطحي شده كمتر باشد. در اين حالت فرآيند جداسازي با دقت بيشتري انجام مي شود. كلا 6 طبقه (سيني) جداسازي وجود دارد كه 6 جزء بخار از آن ها عبور مي كنند و جزء هفتم به صورت مايع (باقي مانده ي خلاء) از پايين ترين طبقه ي مبدل خارج مي شود. از 7 جزء ، 5 جزء در فشار اتمسفري و 2 جزء در فشار خلاء جدا مي شوند. با توجه به جدا بودن كامل ساختار طبقات از يكديگر ، ايجاد فشارهاي مختلف در جايگاه هاي مختلف مبدل ممكن مي شود (اين مبحث در بخش طراحي سازه بطور دقيق توضيح داده خواهد شد). جهت ايجاد فشار خلاء ، در پايين سيستم ، سنسورهاي لازم طراحي شده است.